Με σκονισμένες αναμνήσεις

ΒΙΒΛΙΑ

Το σκοτάδι πνίγηκε στο φως. Για πρώτη φορά έβλεπα το δωμάτιο που είχα ξαπλώσει το προηγούμενο βράδυ. Ήταν πράγματι πολύ μεγάλο. Τα έπιπλα εκ πρώτης όψεως φαίνονταν λες και ήταν αντίκες. Το κρεβάτι που κοιμήθηκα ήταν έργο τέχνης. Δεν είχα ξαναδεί ποτέ στη ζωή μου τόσο μεγαλοπρεπή κατασκευή.Ήταν φτιαγμένο περίτεχνα από ξύλο,δουλεμένο όμορφα, με σκαλίσματα μοναδικά από μικρά γλυπτά. Θα έλεγε κανείς, ότι ανήκε σε κάποιο βασιλιά. Δεν μπορούσα να φανταστώ πιο όμορφο κρεβάτι από αυτό. Χωρίς να το συνειδητοποιήσω, στάθηκα μερικά λεπτά και το χάζεψα.Έπειτα από λίγο, γυρνώντας, αντίκρισα έναν τεράστιο καθρέφτη, τοποθετημένο επάνω στην ξύλινη τουαλέτα, φτιαγμένο το ίδιο περίτεχνα με το κρεβάτι. Για μια στιγμή, ένιωσα κατά κάποιον τρόπο πως είχα ενεργοποιήσει έναν μηχανισμό που με μετέφερε σε μιαν άλλη εποχή, όπου υπήρχαν πριγκίπισσες, τσάροι και τσαρίνες. Κοίταξα τον εαυτό μου μέσα στον σκονισμένο καθρέφτη κι έπειτα από πολλά χρόνια διαπίστωσα ότι είχα ξεχάσει πώς ήταν η όψη μου.