Πώς καταλαβαίνεις έναν καλλιεργημένο άνθρωπο;

Η καλλιέργεια δεν έχει φωνή που φωνάζει. Δεν φοράει ταμπέλες, ούτε επιδεικνύεται. Δεν μετριέται σε πτυχία, τίτλους ή λογοτεχνικές αναφορές. Ο καλλιεργημένος άνθρωπος αναγνωρίζεται σιωπηλά, μέσα από τον τρόπο που υπάρχει, που ακούει, που σέβεται.

Δεν είναι μόνο θέμα γνώσεων· είναι κυρίως θέμα στάσης ζωής. Ο καλλιεργημένος άνθρωπος έχει βάθος, όχι ύφος. Δεν νιώθει την ανάγκη να αποδείξει ποιος είναι. Η σιγουριά του δεν είναι θορυβώδης, αλλά σταθερή. Ξέρει ότι η σοφία δεν είναι επίδειξη αλλά ταπεινότητα.

Καλλιεργημένος είναι εκείνος που:

Ακούει με προσοχή, χωρίς να διακόπτει.

Σέβεται τη διαφορετική άποψη χωρίς να προσπαθεί να την ακυρώσει.

Ξέρει να αμφιβάλλει για τον εαυτό του και να μαθαίνει συνεχώς.

Αντιμετωπίζει τους άλλους με ευγένεια, ενσυναίσθηση και λεπτότητα.

Δεν ειρωνεύεται, δεν μειώνει, δεν υψώνει τη φωνή για να «κερδίσει» σε μια συζήτηση.

Η καλλιέργεια φαίνεται στις μικρές λεπτομέρειες: στο πώς αντιμετωπίζει έναν ηλικιωμένο, στο πώς φέρεται σε ένα παιδί, στο πώς αντιδρά σε έναν θυμό, στο πώς επιλέγει να σιωπήσει όταν δεν χρειάζεται να μιλήσει.

Ένας καλλιεργημένος άνθρωπος δεν επιβάλλει. Εμπνέει.

Δεν υψώνεται πάνω από τους άλλους. Σκύβει για να καταλάβει.

Δεν ζει για να εντυπωσιάσει, αλλά για να αφήσει ουσία πίσω του.

Και ίσως, τελικά, αυτό να είναι και το πιο σπουδαίο σημάδι καλλιέργειας: η απλότητα.

Γιατί όποιος έχει πραγματικά πλούτο μέσα του, δεν χρειάζεται να φωνάζει για να τον δουν.

Μαρία Στυλιανού

anazitiseis@gmail.com