Περιμένουμε κάτι να λάβουμε…

Περιμένουμε κάτι να λάβουμε, κάτι να εισπράξουμε... και αν δεν καλυφθεί το κενό μέσα μας, καταλήγουμε να ανακυκλώνουμε καταστάσεις και συμπεριφορές που μας κρατούν στάσιμους. Χανόμαστε σε έναν φαύλο κύκλο, γεμάτο λάθη και ανασφάλειες. Αρχίζουμε τη διαμαρτυρία, φορτώνοντας την ευθύνη αλλού δικαιολογώντας τον εαυτό μας!

Η ανικανοποίηση πηγάζει από μέσα μας και όσα και να μας προσφέρουν, πάντα κάτι θα μας λείπει και κάποιος θα μας φταίει. Αν αναλογιστείς όμως, ότι εσύ δεν μπορείς να συντονιστείς με τις αναζητήσεις και τα θέλω σου. Αν τα όνειρα σου και οι σκοποί της δικής σου ζωής έχουν μείνει ανεκπλήρωτοι, τότε κανείς δεν μπορεί να σε συμπληρώσει! Μην αναζητάς εχθρούς να ρίξεις τις ευθύνες. Αλάνθαστος άλλωστε δεν είναι και δεν υπήρξε κανείς! Οι άνθρωποι χρειάζονται να κάνουν λάθη! Αυτά τα λάθη θα βοηθήσουν να βρεις το μονοπάτι που θα σε οδηγήσει στον προορισμό σου!

Ακόμα κι ο πόνος και το δάκρυ έχουν αξία! Μέρος του προορισμού είναι κι αυτά. Θα σε τσακίσουν για να σε αναγκάσουν να παλέψεις μέχρι να βρεις τη διαδρομή που αναζητά η ψυχή σου! Θάρρος να ‘χεις κι υπομονή για να μπορέσεις να σταθείς και να παλέψεις γενναία! Ξεκίνα να διορθώνεις, εσύ, για σένα! Εκπαιδευμένος πια απ’ τις εμπειρίες και τα μαθήματα, ώθησε τον εαυτό σου στα όρια του και προκάλεσε τον!

Τόλμησε... κατανόησε και συγχώρεσε, ό,τι σε πόνεσε. Να μην ξεχνάς ποτέ, ότι εκείνα τα λάθη σε βοήθησαν να εξελιχθείς και να μην μείνεις στάσιμος... Ευγνώμων να είσαι! Φάρος σου να είναι οι αναμνήσεις για να θυμάσαι από πού ξεκίνησες! Ο καθένας παλεύει να βρει, ό,τι ποθεί η ψυχή του. Δεν έχει σημασία πόσο μικρό ή μεγάλο είναι.

Αρκεί το πώς σε κάνει να αισθάνεσαι. Αν σε ολοκληρώνει... Αν έφτασες εκεί που επιθυμούσες. Αν μπορείς να αφήνεσαι και να νιώθεις ασφαλής, τότε ναι… είσαι στο σωστό μέρος. Όποιο κι αν είναι αυτό!

Eυστρατία Βερδούκα